www.Aktywna Demokracja.fora.pl

Andrzej Jędrzejewski

1. Demokracja bezpośrednia.
Praktyczna realizacja prawa zagwarantowanego w art.4 p.2 Konstytucji do bezpośredniego sprawowania władzy przez Naród. Dotyczy to zwłaszcza władzy ustawodawczej. Obecnie ten zapis jest martwy.
Wyborcy wybierają posłów-legislatorów. Prawo głosowania ustaw zachowują dla siebie. Praktyczna realizacja tego postulatu następowałaby poprzez uruchamianie głosowania elektronicznego (e-voting) we wszystkich przypadkach gdyby strona rządowa i opozycja nie osiągnęły konsensusu w kluczowych rozwiązaniach konkretnych ustaw.
2. Konsensus społeczny.
Włączenie samorządu gospodarczego w strukturę organów samorządu terytorialnego. Realizacja zasad zarządzania poprzez osiąganie konsensusu pomiędzy interesami budżetu i gospodarki.
Nawiązanie do koncepcji samorządu z okresy monarchii stanowej. Samorząd składałby się z dwóch ław: ławy budżetowej i ławy gospodarczej. Przyjmowanie uchwał następowałoby na zasadzie konsensusu pomiędzy tymi dwoma ławami.
3. Praworządność.
Przywrócenie art. 227 p.1 Konstytucji przyznającego Narodowemu Bankowi Polskiemu wyłączne prawo emisji pieniądza bez względu na jego formę (pieniądz elektroniczny, znaki pieniężne).
Obecnie suwerenność NBP została ograniczona jedynie do emisji znaków pieniężnych czyli do zamiany formy pożyczonych od finansowych instytucji monetarnych pieniędzy w postaci elektronicznej na monety i bilon. W ten sposób społeczeństwo rokrocznie ponosi straty szacowane na około 120 mld zł.
4. Wyzwolenie Polski z niewoli odsetkowej.
Oparcie architektury monetarnej o koncepcję pieniądza suwerennego ( ang. Sovereign Money). Rozproszenie emisji przyrostowej pieniądza suwerennego poprzez gospodarkę na dokapitalizowanie udziałów kapitałowych pracowników w przedsiębiorstwach wspólnotowych.
Wielkość corocznej emisji przyrostowej określana byłaby na podstawie formuł wypracowanych przez ilościową teorię pieniądza biorąc za podstawę wzrost PKB i poziom inflacji. Aby zapewnić beziflacyjny dopływ pieniądza do gospodarki emisja powinna być „zaparkowana” w przedsiębiorstwach w postaci udziałów kapitałowych pracowników w kapitale przedsiębiorstwa. Te udziały stanowiłyby dla przedsiębiorców najtańszy kredyt inwestycyjny i mogłyby być umorzone po przejściu pracownika na emeryturę stanowiąc dodatkowy trzeci filar ubezpieczeniowy.
5. Deproletaryzacja.
Wprowadzenie zmian prawnych w kodeksie spółek handlowych oraz prawach pokrewnych umożliwiających wprowadzenie w Polsce społecznej gospodarki rynkowej w oparciu o partycypację ekonomiczną i polityczną pracowników w przedsiębiorstwach.
Kodeks spółek handlowych został napisany dla konfliktowego modelu stosunków gospodarczych w których pracownicy stanowili element mówiącego inwentarza. Brak w nim zarówno form własności jak i form sprawowania zarządu właściwych dla rozwoju partycypacji pracowniczej. Konieczna jest zatem głęboka zmiana prawa gospodarczego dla której inspiracją mogłyby być rozwiązania tzw. nadreńskiego i nordyckiego modelu kapitalizmu.

Andrzej Jędrzejewski

Zbieramy się na: [link widoczny dla zalogowanych]

Niestety ta strona już nie działa

Andrzej Jędrzejewski

I. SAMORZĄDNOŚĆ – o demokrację bezpośrednią
Art. 4.
1. Władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do Narodu.
2. Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio (!!!).
Całkowity brak procedur bezpośredniego sprawowania władzy przez naród, zwłaszcza w obszarze władzy ustawodawczej, skutkuje tym, że rola posłów jest zredukowana do głosowania ustaw pisanych przez lobbystów w interesie zachodnich korporacji. System artykulacji interesów społecznych praktycznie przestał istnieć. Tak dalej być nie może!!!
Akt wyborczy powinien wyłonić spójną programowo, kadrowo i pod względem przywództwa ekipę, która na drodze parlamentarnej zrealizowałaby aspiracje polityczne i gospodarcze Polaków. Uważamy, że dobre prawo we wszystkich obszarach naszego życia może być stanowione jedynie wtedy, gdy moment głosowania nie będzie pozbawiał wyborców całej ich politycznej podmiotowości. Wnioskujemy przebudowę naszego systemu polityczny według modelu szwajcarskiego tzn. wyborcy wybierają posłów legislatorów czyli urzędników do pisania ustaw, natomiast głosowanie nad nimi zachowują dla siebie. Z pomocą przychodzi nam nowoczesna technologia. Głosowanie elektroniczne (e-voting) jako procedura zdecydowanie tańsza i szybsza od referendów, powinna być stosowana zawsze, gdy rząd i opozycja nie są w stanie osiągnąć konsensusu.
Do pozycjonowania kandydatów na listach wyborczych obowiązkowo powinna być stosowana procedura prawyborów otwarta także dla wyborców spoza tych ugrupowań. Pozwoliłoby to na rozbicie koteryjno-wasalnego systemu sprawowania władzy jaki ukształtował się w Polsce. Obywatele praktycznie są pozbawieni biernego prawa wyborczego a akt wyborczy został sprowadzony do haniebnego aktu legitymizowania tego stanu przez wyborców.
Swoje prawybory KWW „Samorządni, Uwłaszczeni, Zintegrowani” organizuje na stronie internetowej [link widoczny dla zalogowanych] Głosowanie jest otwarte dla wszystkich. Zapraszamy, bo jest to praktyczna lekcja demokracji bezpośredniej i mają uporządkować polityczny bałagan.
Zrozum: nie przedstawiamy konkretnych postulatów w obszarach służby zdrowia, szkolnictwa, sądownictwa, stosunków międzynarodowych, obronności, rolnictwa, systemu emerytalnego, opieki społecznej, gospodarki, systemu podatkowego itd. , bo my chcemy naprawić sposób uprawiania polityki tak, aby generował dobre prawo we wszystkich dziedzinach, w Twoim interesie i pod Twoją kontrolą.
Pamiętaj: Konstytucja gwarantuje Ci bezpośredni udział w sprawowaniu władzy. Jeśli się o ten przywilej nie upomnisz, wystawisz kraj na pastwę lobbystów i obcych agentur.

II. UWŁASZCZENIE – o profity z tytułu posiadania suwerennego państwa
1. Uwłaszczenie na własności produkcyjnej
Art. 20. Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej.
Sygnalizując dobre intencje (społeczna gospodarka rynkowa – to brzmi dobrze) jednak poprzez niedopowiedzenie rozumienia własności prywatnej, zapis ten jest martwy cofając naszą rodzimą gospodarkę mentalnie do zasad gospodarki folwarcznej. O dziwo, zdecydowanie więcej elementów partycypacji ekonomicznej i politycznej pracowników można znaleźć w zagranicznych korporacjach działających w Polsce. Nasze prawo gospodarcze jest zamknięte dla partnerskiego modelu stosunków przemysłowych. Natomiast Polscy przedsiębiorcy muszą traktować swoich pracowników jak niedorozwiniętych parobków, chociaż w wielu przypadkach nie mają na to ochoty.
Zatem polskie prawo gospodarce powinno być uzupełnione o formy prawne właściwe dla uwłaszczenia pracowników na majątkach firm w których pracują. Pochodzące z czasów Bismarcka umowy o pracę powinny być zastępowane umowami na współwłasność wszędzie tam, gdzie pracodawcy i załogi sobie tego życzą. Taką formą prawną mogłyby być spółki właścicielsko-pracownicze, w których właściciele (wspólnicy założyciele) wnosiliby wizję i twardy zarząd a plany budowy własności pracowniczej przekształcałyby najmitów, z ich patologiczną mentalnością, do świadomych współgospodarzy. Że jest to możliwe udowodnił ponad 100 lat temu Marian Wieleżyński budując firmę Gazolina S.A. Liczymy także na to, że kościół katolicki w Polsce „nawróci się” i powróci do encyklik Rerum novarum i Quadragesimo anno w swojej doktrynie społecznej.
Zrozum: pracowniczy kapitał produkcyjny powstawać może tylko z przyrostu aktywów przedsiębiorstwa i kapitał ten musi pracować w firmie zatrudniającej danego pracownika. W szczególności jeśli przedsiębiorstwo ulega dekapitalizacji (jest przejadane) kapitał ten ulega zmniejszeniu. Ewidencję tego kapitału prowadziłby Bank Gospodarstwa Krajowego
Pamiętaj: uwłaszczenie na majątku produkcyjnym przedsiębiorstwa nie tylko poszerza obszar Twojej wolności. Jest warunkiem niezbędnym do uruchomienia przepływów międzygałęziowych kadry i kapitału do obszarów bardziej gospodarczo perspektywicznych oraz do wybudzania z drzemki innowacyjnej i folwarcznych nawyków - zarządów przedsiębiorstw. Zatem: w interesie gospodarki jest niczym nie skrępowany przepływ pracowników i ich kapitału do innych przedsiębiorstw.

2. Uwłaszczenie na pieniądzu suwerennym.
Art. 227. p.1 Centralnym bankiem państwa jest Narodowy Bank Polski. Przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. Narodowy Bank Polski odpowiada za wartość polskiego pieniądza.
Wraz z przystąpieniem do Traktatu z Maastricht Polsce została narzucona architektura monetarna polegająca na kreacji pieniądza jako oprocentowanego długu cytowany artykuł stał się artykułem martwym. Szacuje się, że z tego powodu na społeczeństwo i gospodarkę nakładany jest haracz szacowany średnio na 120 mld zł rocznie. Takie są bowiem skutki nie rekompensowania społeczeństwu spadku wartości nabywczej zgromadzonych pieniędzy na skutek inflacji, nie wyrównywania niedoboru środków pieniężnych na wykup wzrostu PKB, lichwy, którą dusi się wypływ pieniądza na rynek. Ten stan jest utrzymywany także z tego powodu, że świadomość monetarna Polaków jest prawie zerowa a 99 % obecnych posłów miałoby trudności z odpowiedzią na proste pytanie: skąd się biorą pieniądze? Profesorowie od bankowości i finansów wiedzą i milczą, bo im za to płacą.
Epoka pieniądza kruszcowego (opartego o złoto) odeszła w niebyt i dobrze. Nastała era pieniądza czarterowego (statutowego), którym rządzą ekonomiczne strategie kotwiczenia waluty i instrumenty polityki pieniężnej. Nadszedł czas aby Polacy tym nowym pieniądzem nauczyli się posługiwać tak jak robią to inne kraje, w których za finanse państwa nie odpowiadają pensjonarki. Polska powinna powrócić do pieniądza suwerennego – na szczęście – gwarantowanego zapisem konstytucyjnym. Przy średnich parametrach wzrostu gospodarczego (ilości transakcji do obsłużenia) oraz inflacji, potrzeby emisyjne szacuje się na około 50 mld zł. Te pieniądze powinny być „dosypane” do obiegu, aby zmniejszać duszący naszą gospodarkę „głód monetarny”.
W ostatniej dobie pieniądz został sprywatyzowany. My musimy go z powrotem uspołecznić. Jest to – w zasadzie – najważniejszy aspekt naszego programu wyborczego gdyż pozwoli rokrocznie zwiększać dobrobyt obywateli na kwotę szacowaną na około 120 mld zł. Całkiem realne stanie się podniesienie płac o 50% w przeciągu trzech lat. Co jest ważne: nikt tego wzrostu płac nie będzie ustalał w Sejmie. To gospodarka zacznie ludzi lepiej wynagradzać.
Zrozum: obecnie nie trzeba kopać złota aby pod jego zastaw emitować noty bankowe. Obecnie pieniądz kreuje się z niczego („ex nihilo”) w systemie kreacji pierwotnej przez banki centralne lub przez banki komercyjne pod zastaw długu. Kto nie kreuje pieniądza ‘ex nihilo” ten musi go pożyczać. Nasz dług wynika zatem z uśpienia art. 227 naszej Konstytucji. Niczego nikomu nie jesteśmy winni. Naszą winą jest wybór ekonomicznych ignorantów do Sejmu.

Zapamiętaj:
1. Powinnością Narodowego Banku Polskiego jest oszacowanie potrzeb emisyjnych zgodnie z ilościową teorią pieniądza i wpuszczenie tych pieniędzy do obiegu.
2. Bezinflacyjny sposób rozproszenia emisji może zapewnić jedynie „zaparkowanie” tych pieniędzy w gospodarce. Ten temat będzie wyjaśniany w trakcie kampanii wyborczej.
3. Rozproszenie emisji musi być powszechne tak, aby stworzyć identyczne warunki płatnicze we wszystkich sektorach gospodarczych i na obszarze całego kraju.
4. Rozproszenie emisji musi być społecznie akceptowalne dlatego naszą propozycją jest skierowanie tych kwot na budowę pracowniczego kapitału produkcyjnego: równą kwotą dla każdego zatrudnionego wynikającą z podzielenia kwoty emisji przez ilość zatrudnionych w gospodarce. Sfera budżetowa odniesie korzyści wtórne ze zwiększonych podatków.
III. INTEGRACJA – abyśmy byli silni jednością celów.
Kończymy z „niewidzialną rękę rynku” - państwo powinno wykorzystywać instrumenty dające możność właściwego kształtowania się procesów gospodarczych i społecznych.
1. Integracja załóg pracowniczych
Postulaty:
1. Uzupełnienie kodeksu spółek handlowych o rozdział „spółka właścicielsko-pracownicza”, w której skodyfikowane byłyby właściwe dla rozwoju partycypacji pracowniczej formy własności i formy sprawowania zarządu. Znane formy kapitału jak „udział” i „akcja” kompletnie nie nadają się do upowszechnienia własności, gdyż nie tworzą trwałej więzi pracownika z przedsiębiorstwem. Podobnie: takie formy organów przedsiębiorstwa jak zarząd i rada nadzorcza nie są platformami do uzyskiwania konsensusu pomiędzy interesami kapitału i pracy. Aspiracji należałoby poszukiwać w znanych aktach prawnych jak chociażby niemieckie ustawy Betriebsverfassungsgesetz i Mitbestimmungsgesetz
2. Wyłączenie spod kodeksu pracy przedsiębiorstw, które przekształcą umowy o pracę na umowy na współwłasność.
3. Beneficjentami rozproszenia emisji pieniądza suwerennego powinny być jedynie te polskie przedsiębiorstwa, które utworzą plany budowy własności pracowniczej – jest to podyktowane tym, że firmy te muszą mieć urządzenia księgowe służące do ewidencji tego kapitału.
Zapamiętaj: Podobnie jak w baskijskim Mondragonie polskie dzieci powinny rodzić się w rodzinach współwłaścicieli, dorastać do roli współwłaścicieli i stawać się współwłaścicielami.
2. Integracja przedsiębiorców.
Nie jest prawdą, że polskich przedsiębiorców cechuje „niezrozumiała, trwała i immanentna niechęć do kooperacji”, jak stwierdziła to w jednej z audycji telewizyjnych była minister Jadwiga Emilewicz. Polskie prawo gospodarcze dopuszcza jedynie funkcjonowanie przedsiębiorstw o integracji kapitałowej i strukturze hierarchicznej rozliczających się przy pomocy prostego łańcucha dostaw. Dlatego też nie powstają w Polsce związki gospodarcze o integracji produktowej i strukturze sieciowej, które są podstawą dynamicznego rozwoju gospodarek wschodnioazjatyckich takich jak japońskie keiretsu, koreańskie czebole, chińskie CFB-sy. Struktury te funkcjonują w oparciu o nieznane w Polsce „wielostronne umowy wspólnie kontrolowane”. Zagadnienie ma charakter czysto techniczny, gdyż sprowadza się do wydania rozporządzeń wykonawczych do Międzynarodowego Standardu Sprawozdawczości Finansowej nr. 11 - wspólne ustalenia umowne. W szczególności: wielostronne umowy wspólnie kontrolowane pomiędzy rolnikami przetwórcami i handlem powinny stać się podstawą organizacji branży rolno-spożywczej w Polsce.
Wyborco, jak możesz sobie pomóc?
Komitet Wyborczy Wyborców „Samorządni, Uwłaszczeni, Zintegrowani” poprzez portal [link widoczny dla zalogowanych] zapewnia infrastrukturę do organizacji oddolnej. Poświęć trochę swojego czasu, zarejestruj się w społeczności konfederatów, zapoznaj się z dotychczasową pracą Konfederacji na Rzecz Reform Ustrojowych, zaangażuj się do pracy w naszej radzie programowej (think-tanku) oraz komitecie wyborczym wyborców i weź udział w prawy-borach zarówno biernie jak i czynnie.
Zapamiętajcie: Wybieracie posłów tylko do pisania ustaw więc wybierajcie posłów kompetentnych. Zachowujecie sobie prawo głosowania nad ustawami. E-voting otwiera przed Wami możliwość bezpośredniego sprawowania władzy ustawodawczej i wykorzystajcie to.